Toen Klaasje Meijer nog in Antwerpen woonde, werd haar buurvrouwen ooit dood teruggevonden in het appartementsgebouw waar ze woonde. Zelf heeft Klaasje de buurvrouw nooit ontmoet, maar het verhaal over haar dood boezemde haar wel angst in.
Het ging zelfs zover dat ze er nachtmerries van kreeg. Op een nacht belde ze zelfs een wildvreemde buurman wakker na een helse nachtmerrie.
“Ik was helemaal alleen en heb hem gewoon wakker gebeld omdat ik zo bang was. Ik zei: ‘Sorry dat ik bel, maar ik ben heel bang en weet niet wat ik moet doen.’ Toen heeft hij mij gekalmeerd. Hij zei: ‘Klaasje, er is niks aan de hand, er is niemand in jouw appartement, rustig maar”, blikt Klaasje terug in Weekend.
Dat heeft toen gelukkig geholpen, maar het heeft niet verholpen dat ze erg angstig is aangelegd. Vooral als er veel druk en stress is, komt het wat vaker naar boven.
“Ik moet erg oppassen dat de angsten mij niet overnemen. Ook door dingen die eigenlijk irreëel zijn. Blijkbaar ben ik best gevoelig voor verhalen. En ik denk heel snel beelden. Dan haal ik me dingen in mijn hoofd. Ik ben een beetje een doemdenker.”
