Jan Smit moet het toegeven: hij is heel tevreden met hoe zijn leven nu is. Hij zou het zelfs op zijn lichaam durven tatoeëren, alleen al om daar elke dag aan herinnerd te worden.
“Ik ben zo opgegroeid. Het kan altijd beter, werd me ingepeperd. Dat neem je mee. Maar goed, ik besef zeker dat het anders kan. Er zijn ergere plekken in de wereld om te leven. In Nederland en in België hebben we het goed, en toch is er elke dag wel iets waar we ons aan ergeren”, zegt Jan in Primo.
Tegen het einde van het jaar of het begin van het nieuwe jaar maken mensen al eens de balans op van hun leven, net zoals Jan.
“Dat is een cliché, hé. Waarom is dit de ideale tijd om terug te blikken? Al bezondig ik me er zelf ook wel aan. Ik ben sowieso een denker, ik maak het hele jaar door de balans op. Onlangs nog is een goeie kennis van me overleden, een vrouw van 45 met twee jonge kinderen. Dat stemt toch wel tot nadenken…”
