Voordat Art Rooijakkers gezondheidsproblemen kreeg, stond hij heel erg gejaagd in het leven. Het kon allemaal niet snel genoeg gaan en Art had nog maar weinig oog voor zijn omgeving.
Dat is nu anders. “Werk is niet waar het in het leven echt om gaat. Het gaat om tijd en aandacht voor de mensen om wie ik geef. Om mijn dochters, vooral zij zijn belangrijk. De grootste reden dat ik mijn stem weer terug wilde, was omdat ik die twee wilde kunnen voorlezen. Het moment dat ik voor het eerst weer met een boek bij hen zat, ja dat was emotioneel”, zegt Art in Party.
Door ziek te zijn, is Art toch het besef gekomen dat hij niet meer terug wil naar het oude leven dat hij had. Hij gooit het vanaf nu over een andere boeg.
“Langer doorwerken doe ik niet meer. Ik moet naar huis, ik moet mijn dochters ophalen. Hoewel ik ze feitelijk minder zie, ben ik als vader meer aanwezig. Ik kan me niet verstoppen. In het verleden heb ik nogal wat verjaardagen en belangrijke momenten gemist. Ik denk dat ik liever en zachter ben geworden.”
Door minder gehaast door het leven te gaan, ontdekt Art ook meteen heel wat nieuwe dingen. Zo ziet hij vaker wanneer hij lief of attent moet zijn. “Want als je alleen maar onderweg bent, loop je de kans dat het leven zo voorbij glijdt. Dat gaat me niet meer gebeuren.”
